OŽALj-/1318m/ i POBIJENIK-Borak/1423m/, 01 - 03. april 2011.

 

1. april Pošli smo iz Skerlićeve u 17 časova. Grupa je bila mala, samo nas sedmoro. U Prijepolje smo stigli oko 23 sata. Smestili smo se u privatnom pansionu «Čarli» pored žičanog mosta na levoj obali Lima. 

 
 

2. april

Iz Prijepolja smo u 7.30 krenuli put Ožlja. Preko Dušmanića i G.Babina došli smo do sela Vrbova, na raskrsnici puteva iza Stjepanovog Brda.

Tura OŽALj. Od raskrsnice smo krenuli putem zapadno od Vrbova, pored Anđeline vode, pa preko brda Jablan došli do Srbljanović, zaseok sela Ožalj. Selo živopisno sa starim drvenim kućama koje su uglavnom napuštene i sklone padu.


Zaseok Srbljanovići
 

 Zatim smo sišli na prevoj pored groblja i ušli na šumovitu površ Ožlja, na kojoj preovlađuje borova šuma sa dosta jeremičaka i drugog prolećnog cveća. Veći deo smo išli šumskim putem pa kratko zaraslom stazom došli do vidikovca na stenovitom zapadnom obodu, kota /1228m/. U dolini huče brze planinske reke, najviše Bučjevska reka koja se pre ulaza u klisuru sastaje sa Kaluđerovskom rekom i prave Ljutinu desnu pritoku Poblaćnice, lijeva pritoka Lima. Na strmim liticama stari borovi, često suvi i oprljeni gromovima. Sa ovog stenovitog dela idemo kratko grebenom i silazimo strmom zaraslom stazom do proplanka ispod, odakle počinje bolja staza koja vodi podnožjem stenovitog zida sve do sela Bučje, zaseok Papići/900m/.


Jeremičci
 
 
Pogled na dolinu
 		 Bučje, iza klisure Sućeska
 
 

 Dalje kroz zaseoke stigli smo do vrela Bučjevske reke koja izvire ispod strmih stena Debelog brijega/1191m/. Ovde je nekada radila mala hidrocentrala pa je Bučje imalo struju pre većih gradova. Od vrela smo se uspeli na površ sa četinarskom i bukovom šumom, pa preko Oštrika došli na najvišu kotu na ovoj turi, brdo Glavica/1318m/. U daljini su se videli snežni vrhovi Ljubišnje, Durmitora i Sinjajevine. Sišli smo do polazne tačke gde nas je čekao kombi i vratili se za Prijepolje koje se odozgo sa brda dobro videlo kao i klisura Mileševke sa Zlatarom i Jadovnikom. I da ne zaboravim Oštrik koji je dominirao nizvodno na desnoj strani Limske doline.
   Dužina ture je 21km, vreme trajanja 7,5 sati, broj česnika 6.

 

Vrelo Bučjanske reke

 		 Prijepolje
 
 

3. april
Iz Prijepolja u 7.30 krećemo i odlazimo do obližnjeg ušća reke Ljupče u Lim, kod žel.mosta. Odavde počinjemo pešačku turu. Dan je bio maglovit u dolini Lima a gore kasnije pojavilo se sunce.

Tura POBIJENIK. Od mosta na Ljupči/455m/, makadamskim putem kroz zaseoke Prošće pa Bare i preko brda Vis/1152m/ izašli smo na Džurovsko brdo/1220m/, istočnu kotu Pobijenika. Odavde je staza ravnija, vodi kroz četinarsku šumu a kasnije granicom travnatih južnih i severnih šumovitih padina sve do vrha planine. Granica se pruža skoro pravcem istok zapad. Posle četiri sata stižemo na Pobijenik, odnosno vrh Borak/1423m/.


 

Pobijenik

Na vrhu Pobijenika
 
 

Opet pogled na mnoge okolne planine ali vidljivost nije baš najbolja. Položaj vrha je takva da se pri dobroj vidljivosti odavde mogu videti mnoge planine u Crnoj Gori, Bosni i Srbiji.

  Ljubišnja u dolini

 Sa vrha smo sišli padinama sa izgorelom starom travom do gornjih zaseka, a zatim u centar sela Crkveni Toci, kod crkve /916m/. Čovek koji vodi računa o crkvi otvorio je crkvu i kratko ispričao o njenom istorijatu.

  Crkva u Tocima
 

Tu završavamo turu i odlazimo za Prijepolje, pakovanje i polazak kući, da bi u Beograd stigli oko 20 časova i odgledali drugi deo teniskog meča Đoković-Nadal. 

   Dužina ture na 16km, vreme trajanja 5,5 sati, broj česnika 7.

 
 

Izveštaj i fotografije: Veroljub Kovačević